ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

Ιδανικά, η πρώτη επίσκεψη πρέπει να γίνεται κατά το πρώτο κιόλας έτος της ηλικίας του κι ενώ έχουν βγει τα πρώτα δόντια. 

Είναι πολύ σημαντικό να αποφευχθούν τυχόν μελλοντικά οδοντιατρικά και ορθοδοντικά προβλήματα και οι γονείς να μπορέσουν να ενημερωθούν για σημαντικά θέματα, που ενδεχομένως να αγνοούν, όπως η σωστή χρήση του μπιμπερό και της πιπίλας ή ο σωστός τρόπος για το βούρτσισμα των δοντιών και της στοματικής υγιεινής του παιδιού, ανάλογα πάντα με την ηλικία του.

Τα χαλασμένα παιδικά δόντια και ο πόνος που μπορεί να προκαλέσουν, επηρεάζουν τη γενική υγεία και τη διάθεση του παιδιού. Είναι απαραίτητα για τη μάσηση της τροφής, την ομιλία και την άρθρωση, αλλά συμβάλλουν ταυτόχρονα και στην ανάπτυξη των οστών των γνάθων. Τα χαλασμένα παιδικά δόντια δημιουργούν ένα μολυσμένο περιβάλλον στο στόμα, αλλάζουν το pH και τη χλωρίδα, με αποτέλεσμα τα μόνιμα δόντια που θα βρεθούν εκεί να καταστραφούν κι εκείνα με τον ίδιο τρόπο. Η παραμέλησή τους στην αναμονή της αλλαγής τους, λοιπόν, είναι ένα σοβαρό λάθος που κάνουν συχνά οι γονείς και οδηγεί στην καταστροφή και των μόνιμων δοντιών των παιδιών.

Ο ενδεδειγμένος τρόπος προστασίας των δοντιών είναι η εφαρμογή σωστών μέτρων πρόληψης από πολύ μικρή ηλικία. Ο καθαρισμός των δοντιών, η ισορροπημένη διατροφή, η χρήση φθορίου και οι προληπτικές εμφράξεις οπών και σχισμών, μπορούν να εξασφαλίσουν τη στοματική υγεία στο παιδί σας.

Τα προληπτικά σφραγίσματα είναι το δεύτερο σημαντικό μέσο πρόληψης από την τερηδόνα των δοντιών των παιδιών.
Είναι επικαλύψεις στις οπές και τις σχισμές των μασητικών επιφανειών των δοντιών, που γίνονται χωρίς τροχό και προστατεύουν τις επιφάνειες αυτές (των πίσω δοντιών) που είναι αρκετά ευαίσθητες κυρίως στα παιδιά.

Η συχνότητα με την οποία πρέπει να επισκεπτόμαστε τον οδοντίατρο ποικίλει κατά περίπτωση. Σε γενικές γραμμές, όμως, συνιστάται ανά εξάμηνο.
Οι τακτικές επισκέψεις βοηθούν στον εντοπισμό προβλημάτων σε πρώιμο στάδιο και οδηγούν σε μείωση του χρόνου, αλλά και του κόστους θεραπείας.

Το βούρτσισμα των δοντιών θα πρέπει να γίνεται με το σωστά ενδεδειγμένο τρόπο τουλάχιστον 2 φορές την ημέρα, με το βραδινό βούρτσισμα να αποδεικνύεται σημαντικότερο για τη διατήρηση μίας υγιούς οδοντοστοιχίας.

Μικρή ποσότητα οδοντόκρεμας τοποθετείται στην οδοντόβουρτσα (μέγεθος φουντουκιού-για τους ενήλικες και μέγεθος μπιζελιού για τα παιδιά). Οι τρίχες της οδοντόβουρτσας βρίσκονται σε γωνία 45 μοιρών σε σχέση με τα δόντια, ώστε ένα μέρος τους να ακουμπά στα ούλα και ένα μέρος πάνω στα δόντια. Μικρές κινήσεις αρκούν για να κουνηθούν οι τρίχες 6-7 φορές σε κάθε επιφάνεια των δοντιών και να απομακρυνθεί η σχηματισμένη πλάκα. Στο τέλος, καθαρίζουμε και την άνω επιφάνεια της γλώσσας. 

Η χρήση νήματος είναι πολύ σημαντική πριν από το βούρτσισμα. Με αυτό τον τρόπο, το φθόριο που περιέχεται στην οδοντόκρεμα φτάνει στις περιοχές ανάμεσα στα δόντια, οι οποίες με τη βοήθεια μόνο της οδοντόβουρτσας, δεν μπορούν να καθαριστούν. Για την ολοκλήρωση του βουρτσίσματός μας, δεν παραλείπουμε τη χρήση μεσοδόντιων βουρτσιδίων σε μεγαλύτερα διαστήματα μεταξύ των δοντιών.

Μετά το βούρτσισμα, χρησιμοποιούμε στοματικό διάλυμα, αποφεύγοντας αυτά που περιέχουν οινόπνευμα. Το διάλυμα σε καμία περίπτωση δεν αντικαθιστά το βούρτσισμα. Ρωτάμε τον οδοντίατρο μας ποιο κρίνει κατάλληλο για προσωπική μας χρήση.

Η τερηδόνα είναι μία νόσος η οποία καταστρέφει τους σκληρούς ιστούς των δοντιών (αδαμαντίνη και οδοντίνη). Η διαδικασία αυτή οφείλεται στην ύπαρξη των οξέων, τα οποία παράγονται με την αλληλεπίδραση των βακτηρίων της οδοντικής πλάκας και των σακχάρων των τροφών. Ο οδοντίατρος μπορεί να θεραπεύσει τις κοιλότητες με σφραγίσματα (εμφράξεις), προλαμβάνοντας την επέκτασή τους.

Η ουλίτιδα είναι η φλεγμονή των ούλων. Διαπιστώνεται με την ύπαρξη οιδήματος, αιμορραγίας, αλλά συχνά και κακοσμίας, η οποία προκαλείται από τα μικρόβια που συσσωρεύονται επάνω στην πέτρα (τρυγία), η οποία έρχεται σε άμεση επαφή με τα ούλα. Με τον επαγγελματικό οδοντιατρικό καθαρισμό, αλλά και τη συστηματική επανάληψή του, μπορούμε να εξαλείψουμε την ασθένεια.

Είναι η εξέλιξη της ουλίτιδας, όταν αυτή δεν θεραπευτεί. Μετά την προσβολή των ούλων, προσβάλλεται και το φατνιακό οστό, το οποίο αποτελεί το στήριγμα των δοντιών. Αποτέλεσμα της περιοδοντίτιδας είναι και η κινητικότητα των δοντιών και στη συνέχεια η απώλεια τους, στην περίπτωση αμέλειας της θεραπείας.

Είναι λάθος στη σύγχρονη εποχή να μιλάμε για πλήρη αποχή από την οδοντιατρική φροντίδα, εκτός κι αν μιλάμε για αισθητικές παρεμβάσεις, όπως η λεύκανση ή οι όψεις.

Προτείνονται οι τακτικές επισκέψεις στον οδοντίατρο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης για οδοντιατρικό καθαρισμό και εξέταση, καθώς και για θεραπεία των οδοντικών πόνων και ουλικών φλεγμονών. Σύγχρονες μελέτες δείχνουν συσχετισμό της ύπαρξης περιοδοντικής νόσου και πρόωρων γεννήσεων, καθώς ο κίνδυνος ενός πρόωρου ή ελλιποβαρούς νεογνού για γυναίκες με περιοδοντίτιδα μπορεί να είναι 7 φορές υψηλότερος από το φυσιολογικό! Οιδηματώδη, ερυθρά και αιμορραγούντα ούλα θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να ελέγχονται από τον οδοντίατρο.

Στην πρώτη επίσκεψη βεβαιωνόμαστε ότι η περιοχή που θα δουλέψουμε είναι πλήρως ναρκωμένη και απομονωμένη από το υπόλοιπο στόμα, έτσι, ώστε το δόντι να παραμείνει στεγνό και καθαρό στη διάρκεια της διαδικασίας. Για να καθαρίσουμε τη μολυσμένη περιοχή μέσα στο δόντι κάνουμε ένα μικρό άνοιγμα στο πάνω μέρος του δοντιού. Όταν βρούμε τον πολφικό θάλαμο χρησιμοποιούμε μικροσκοπικά εργαλεία για να αφαιρέσουμε τους μολυσμένους ιστούς. Αφού αφαιρεθούν οι ιστοί καθαρίζουμε και σχηματίζουμε τους ριζικούς σωλήνες στο επιθυμητό μέγεθος και μήκος, τοποθετώντας παράλληλα και μία αντιβιοτική ουσία. 
​​​​​​​
Στη δεύτερη επίσκεψη καθαρίζουμε ξανά τους ριζικούς σωλήνες για να βεβαιωθούμε ότι δεν έχει παραμείνει μολυσμένος ιστός. Στην περίπτωση που ο οδοντίατρος κρίνει ότι εξακολουθούν να υπάρχουν υπολείμματα ιστού υψηλού μικροβιακού φορτίου, η διαδικασία αυτή πρέπει να επαναληφθεί.
Τo τελευταίο στάδιο είναι το γέμισμα των ριζικών σωλήνων με ένα απολύτως βιοσυμβατό υλικό. Χρησιμοποιούμε κολλώδες σφράγισμα για να βεβαιωθούμε ότι έχει σφραγιστεί εντελώς το προσωρινό σφράγισμα μέχρι την τελική αποκατάσταση του δοντιού.

Το τρίξιμο αυτό των δοντιών, οφείλεται σε αυξημένη δραστηριότητα των μασητήριων μυών κατά τη διάρκεια του ύπνου και ονομάζεται βρυγμός. Αυτή η δύναμη σε πρώτη φάση εκτονώνεται πάνω στα δόντια. Το αποτέλεσμα του βρυγμού στον οδοντικό φραγμό είναι μια σειρά από “φαγωμένα” δόντια. 
Εφόσον το φαινόμενο δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, οι αποτριβές αυτές συχνά προκαλούν σημαντικά αισθητικά και λειτουργικά προβλήματα.
Σε δεύτερο επίπεδο η “υπερβολική” δραστηριότητα των μασητήρων μυών, ενδέχεται να σχετίζεται και με πονοκεφάλους και πόνο στην περιοχή των αυτιών. Ο πόνος αυτός είναι ισχυρός μόλις ξυπνήσετε και σταδιακά στη διάρκεια της ημέρας υποχωρεί.

Η θεραπευτική αντιμετώπιση του βρυγμού είναι η κατασκευή εξατομικευμένου διάφανου νάρθηκα και η χρήση του κατά τη διάρκεια του ύπνου. Ο νάρθηκας αυτός εφαρμόζει στα δόντια της άνω γνάθου κι εξασθενεί τη μη φυσιολογική δράση των μυών της μάσησης κατά τη διάρκεια του ύπνου, με αποτέλεσμα να μην εκδηλώνονται πονοκέφαλοι ή ωταλγίες. Επιπλέον, οι δυνάμεις που συνεχίζουν να ασκούνται από τους μύες αυτούς εκτονώνονται πάνω στο νάρθηκα, προστατεύοντας το σμάλτο των δοντιών. Τα αποτελέσματα είναι αισθητά από την πρώτη κιόλας εφαρμογή του!

Η λεύκανση ενδείκνυται σε περιπτώσεις δυσχρωμίας των δοντιών για βελτίωση της αισθητικής του χρώματος.
Υπάρχουν δύο τεχνικές λεύκανσης. Η πρώτη γίνεται στο ιατρείο, με τη χρήση ειδικής συσκευής λεύκανσης και ολοκληρώνεται σε μία συνεδρία συνήθως, η οποία διαρκεί περίπου μιάμιση ώρα. Η δεύτερη μέθοδος πρόκειται για λεύκανση στο σπίτι, στην οποία χρησιμοποιούνται εξατομικευμένοι νάρθηκες από διαφανές υλικό, στους οποίους τοποθετείται η λευκαντική ουσία, σε ποσότητα και συχνότητα σύμφωνα με τις οδηγίες του οδοντιάτρου. Σε περιπτώσεις έντονης δυσχρωμίας των δοντιών και για καλύτερο αποτέλεσμα, μπορεί να γίνει ένας συνδυασμός των δύο τεχνικών.

Φυσικά και όχι, εάν και εφόσον γίνεται με την καθοδήγηση του οδοντιάτρου. Σε μερικές περιπτώσεις παρατηρείται ελαφριά ευαισθησία των δοντιών και των ούλων μετά τη λεύκανση, η οποία όμως είναι παροδική και αναστρέψιμη και μπορεί να μειωθεί με την παράλληλη χρήση απευαισθητοποιητικής οδοντόκρεμας. Το αποτέλεσμα της λεύκανσης, ανάλογα με τις συνήθειες του ασθενή (κάπνισμα, καφές, κόκκινο κρασί, κ.λπ.), μπορεί να διαρκέσει από 6-24 μήνες, ενώ βελτιστοποιείται με την επανάληψή της μία φορά το χρόνο.